De Nederlandse wegrace topper van toen
De Nederlandse wegrace topper van toen: Herman van Duffelen
De Nederlandse wegracetopper van weleer, waar is hij gebleven, wat doet hij tegenwoordig en hoe kijkt hij tegen de huidige wegracesport aan. In de rustige wintermaanden zonder races stellen we wekelijks een Nederlandse wegrace topper van weleer aan jullie voor in de rubriek ‘De Nederlands wegracetopper van toen’ en we stellen hun allemaal een serie (dezelfde) vragen. Deze week: Herman van Duffelen.
Wie is Herman van Duffelen?
Naam: Herman van Duffelen
Bijnaam: Hermi
Geboren op: 24-08-1957
Woonplaats: Vijfhuizen
Partner: Nancy Meijer
Start wegrace carrière: 1980
Actief geweest in: 1000cc Sportklasse-WK Endurance-F1-Coupe Yamaha XJR-Classic Endurance
Aantal titels: 1x in 1000cc Klasse 1986
Einde wegrace carrière: in 1997, maar sinds 2016 met Zoon Xavier en dochter Cheynomi actief in Classic Endurance en Super Motard
Huidige beroep: Export Manager bij Gasso S.A. in Barcelona Spanje
Facebook: Herman van Duffelen
Twitter: Niet actief
Instagram: @hermanvanduffelen
Hoe ben je destijds in aanraking gekomen met de wegracesport?
Na een aantal jaren op straat motor gereden te hebben leek het me leuk om te gaan racen ,samen met een aantal vrienden. Dat kon toen nog met een Kawasaki 900cc straatmotor.
Met welke coureur heb je mooiste gevechten gehad op de baan?
In 1986 met Gerrit Koffeman en Arie Verstoep, echter in de 16 jaren van Endurance waren het voornamelijk andere teams waar tegen je reed niet echt individuele rijders hoewel het vaak gebeurde dat je een uur lang tegen een rijder of een groep van rijders reed.
Beste motorfiets waar je op gereden hebt en waarom?
Harris Kawasaki in 1986 gemaakt door Gerrit van Dijk en Jeroen Lohr. Behalve het kampioenschap behaalden we hier ook mooie resultaten mee in het WK Endurance.
Wat is je meest favoriete circuit waar je gereden hebt en waarom?
Montjuïc Park, de 24 uren van Barcelona, een stratencircuit waar voorheen ook door de F1 auto´s en Grand Prix motoren werd gereden en gelegen is in het centrum van Barcelona rondom de berg waar nu het Olympisch dorp is. De combinatie van ligging, de moeilijkheidsgraad van de baan, de extreme omstandigheden in juli en de atmosfeer met dolenthousiaste Spanjaarden die letterlijk op klapstoeltjes soms een meter van je vandaan zaten.
Wat is het meeste vreemde, hilarische wat je hebt meegemaakt in de racerij?
Dat was in 1986, de laatste keer dat de 24 uren van Montjuïc verreden zou worden. Doordat het evenement dat jaar in oktober plaats vond hadden we nagenoeg geen teamleden beschikbaar. De reis begon met 2 Hanomag busjes samen met andere rijder Mario Eikelenboom. Helaas ging de voorruit van zijn bus in Luxemburg geheel eruit zodat alles in1 bus met caravan moest worden overgeladen en we met maximaal 80km per uur verder naar Barcelona moesten rijden. Daar was inmiddels monteur Jeroen Lohr per motor aangekomen samen met zus lief Marlize, hetgeen het complete team was. Het resultaat was echter sensationeel daar we tot 30 seconde voor het einde van de laatste training op pole stonden voor de fabrieks Suzuki´s en de topfavoriet, de fabrieks Ducati. Slechts Juan Carriga, de latere GP 500 Cagiva rjider ging er toen nog 0,1 seconde onderdoor met zijn Ducati. Helaas reed Mario in de wedstrijd een strobaal doormidden waardoor we helaas na 7 uren uitvielen.
Wat is het mooiste wat je aan het racen hebt overgehouden?
Je bent veel onderweg, je leert door te zetten en situaties op te lossen en houd er hele goede vrienden aan over. Kortom een geweldige ervaring hetgeen zeer bruikbaar was en nog steeds is voor mijn werk.
Wat ben je gaan doen na je actieve wegrace carrière?
Behalve door te gaan werken voor een bedrijf in Barcelona, waardoor ik nog regelmatig hardlopend het Montjuich parcours kan doen, mountainbike wedstrijden en sportklimmen, maar geen vergelijk met de wegrace jaren.
Ben je nog op de een of andere manier betrokken bij de sport?
Na 1997 slechts op straat rijden en mijn vrouw helpen met haar firma Holland Motor Sports. Sinds 2016, toen zoon Xavier het idee kreeg om met de Yamaha R125 Cup te gaan meedoen, (die dit jaar in de Supersport 600 actief zal zijn) ben ik weer iets meer bij de sport betrokken en sinds enige tijd volg mijn aanstaande schoonzoon Tom Molenaar met zijn KTM team in het IDM Supersport 300 kampioenschap.
Welke huidige coureur heb je veel respect voor en waarom?
Denk Rossi, dit omdat hij op zijn leeftijd nog het niveau en de motivatie heeft nog voorin mee te doen.
Wie zie je als het grootste (huidig actief) wegracetalent in Nederland en waarom?
Hier is de spoeling zeer dun, het zijn de inmiddels bekende namen die het wel gelukt is op dit zeer hoge niveau te komen, Michel van der Mark en Bo Bendsneyder.
Hoe kijk je met jouw ervaring aan tegen de huidige racerij, zowel nationaal als ook internationaal?
Ik denk dat er in Nederland echt heel veel jong talent aanwezig is als je kijkt naar de Molenaar Honda NSF100 Cup, de Yamaha R125 en R3 cup. Het grootste probleem is dat na de Yamaha R3 Cup de meeste rijders moeten afhaken en slechts een enkeling met name de financiën heeft om verder te gaan. Heel erg jammer, want ik heb echt fantastische rijders in deze klasse gezien, rijders die niet meer actief kunnen zijn. De grote van de Nederlandse motormarkt speelt hierin zeker een belangrijke rol.
